قدم در راه گذاشتن آسان است اما خدا مي داند رفتن راه تا انتها چقدر سخت است اين جمله كه هميشه خواهرم اول صبح ميگفت روح منوخسته ميكرد وااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

اااااااااااااااااااااي چقدر امروز كار داريم وااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

اااااااااااااااااااااااي ديونم ميكرد دلم ميخواست يكي و يكيبا آرامشي در وصف خودم ظرف ها را بشورم جاروكنم و غذا درست كنم و ...و كسيسختي رو بهم گوش زد نكنه اين جمله منو متنفر ميكنه سختي من قبل از اين توي پيامرسان ميگشتم سختم نيست حالا كه نيستم يعني نفس عماره چموشي ميكنه اما روزي از روز ديگه آروم تر ميشه نفس عمارم و روزي از روزي كه دارم صبر رو بازي ميكنم صبرم زيباتر ميشه و ازپوسته ي تحمل و طغيان به راضيه المرضيه دوست داره تغيير كنه كم كم به همه هم توصيه ميكنم وارد وادي شن كه من دلم ميسوزه براي تمام عمري كه در عصيان گزروندم حالا من دعا ميكنم كه در مقام قرب خدا خانه اي داشته باشم و در جايگاه پيامبران سكني داشته باشم و اگر ممكن باشه...بووووق:))ما سال به سال درسها و وظايفمون سخت تر ميشه مثل معلمي نباش كه ر ابتدايي ميخواد مطالب كشف و شهود ابن سينا در آخر عمر روباز كنه بچه ميترسه پس ميزنه نم نمك آهسته آهسته برو اما برو:))اينم از ما بدون:))