شیخ ابوالقاسم گرگانی بر جنازه ی حکیم فردوسی نماز نکرد؛به این جهت که او عمر عزیز خود را در مدح کفار صرف نموده بود.همان شب فردوسی را در خواب دید که مقام بلندی دارد.

گفت:((این درجه را از کجا یافتی؟))فردوسی گفت:((به این یک بیت که در توحید خداگفته ام،خدا مرا بیامورزید:

جهان را بلندی و پستی تویی           ندانم چه ای،هرچه هستی تویی

شیخ از خواب بیدار شد بر سرقبر فردوسی رفت و از او عذرخواهی نمود.

                                                                                   ((یادگار طوس))

نوشته شده در پنج شنبه 88/5/22ساعت 1:3 عصر توسط سرو سیاه نظرات ( ) |