نا بینایی در شب چراغ به دست و سبو بر دوش،بر راهی می رفت.

یکی او را گفت:تو که چیزی نمی بینی چراغ به چه کارت می آید؟

گفت:چراغ از بهر کوردلان تاریک اندیش است تا به من تنه نزنند وسبوی مرا نشکنند.

 

                                                                                      از بهارستان جامی

نوشته شده در پنج شنبه 88/7/23ساعت 7:3 عصر توسط سرو سیاه نظرات ( ) |